środa, 23 marca 2016


     Wszystkim przyjaciołom naszego bloga życzymy wesołych świąt wielkanocnych,
wiele radości, odpoczynku i wiosennej pogody ducha

klasa 2a
Zmiany klimatu, a ryby Bałtyku

Morze Bałtyckie jest płytkim, półsłonym, chłodnym morzem. Niskie zasolenie uniemożliwia życie wielu gatunkom morskim. Jednak możemy spotkać w Bałtyku ryby zarówno morskie: śledzie, szproty, dorsze, belony, flądry, turboty; słodkowodne: płoć, szczupak; oraz dwuśrodowiskowe: łosoś, troć, sieja, węgorz.
Niestety w naszym morzu zachodzą zmiany klimatu, które zagrażają poważnymi konsekwencjami dla morskiego środowiska.
Wiele mórz i oceanów dotyka efekt globalnego ocieplenia. Skutkami tego będzie podwyższenie temperatury i skwaśnienie wód Bałtyku, co zmusi ryby do opuszczenia siedlisk. Cieplejsze powietrze spowoduje zmniejszenie zawartości tlenu w wodzie, a więc postępującą eutrofizację, czego skutkiem jest śmierć ryb. Przez coraz rzadsze dostawy świeżej, mocno zasolonej wody z Morza Północnego nasze morze będzie jeszcze bardziej słodkie. Zmiany w zasoleniu z kolei sprawią, że gatunki znajdujące się na skraju wyginięcia znikną, a to doprowadzi do zmniejszenia bioróżnorodności. Może zacząć się pojawiać więcej ryb słodkowodnych. Wymarłe gatunki zaczynają zastępować inwazyjne gatunki ryb.

Na ryby wpływa również działalność człowieka.
Zanieczyszczanie i zaśmiecanie wód, stawianie tam w rzekach, łamanie przepisów dotyczących rybołówstwa – to niektóre czynniki zagrażające rozmnażaniu się ryb. Wysokie stężenia toksyn w wodzie mogą wpłynąć na zdrowie organizmów żyjących w morzu.
Ryby są również pokarmem m.in. dla fok, morświnów i licznych ptaków. Dlatego dla zachowania przyrodniczego bogactwa trzeba chronić ich siedliska. Dzięki temu stworzy się trwałe warunki życia wielu morskim zwierzętom oraz pewną przyszłość dla ryb. 
 
Alicja Welo 2a

Bibliografia:

piątek, 26 lutego 2016

Wpływ zmian klimatu na ptactwo nadbałtyckie


Wzdłuż wybrzeży Morza Bałtyckiego zamieszkuje ponad 30 gatunków ptaków wodnych.
Charakterystycznymi mieszkańcami tych obszarów są :
– alki: alka krzywonosa , nurnik białoskrzydły, nurzyk podbielały

- rybitwy: popielata, zwyczajna, wielkodzioba, czubata;

– mewy: srebrzysta, żółtonoga , siodłata ,pospolita , śmieszka ;

– kaczki: edredon, czernica, ogorzałka,
lodówka, markaczka, uhla, bernikla, białolica

– perkozy: rogaty;

– pełnopłetwe : kormoran czarny

Za najbardziej morskie wśród bałtyckich ptaków uważane są alki gnieżdżące się na małych wyspach i stromych skałach Bałtyku, gdzie większość gatunków morskich kaczek gnieździ się na wybrzeżach morskich i w rejonach ujść rzecznych (edredon, markacza, uhla), czy też na wybrzeżach nadbałtyckich jezior i innych zbiorników wód słodkich (czernica, ogorzałka, lodówka). Mewy zaś gnieżdżą się zazwyczaj na wybrzeżu albo tak jak w przypadku mewy śmieszki w dużych koloniach w głębi lądu. Większość nadbałtyckich ptaków to wędrowcy (kaczki, rybitwy). Gnieżdżą się zwykle na północy Europy (uhla, markaczka) lub nawet dalej, na obszarach arktycznych (lodówka, bielaczek) na zimę kierując się w cieplejsze rejony Bałtyku.Zakres wędrówek ptaków częściowo osiadłych (alki, mewy) jest znacznie mniejszy. Skaliste, niedostępne wybrzeża i przybrzeżne akweny to miejsca, gdzie bytują pojedyncze
pary (nurnik białoskrzydły), ale i kilkutysięczne kolonie (alka krzywonosa, rybitwa
popielata). Ptakami pojawiającymi sie na plaży, głównie podczas przelotów są , przede
wszystkim biegus zmienny, krwawo dziób i brodziec piskliwy oraz wiele innych gatunków
również należących do siewkowców. Największymi ptakami gnieżdżącymi sie nad Bałtykiem są kormoran czarny , bielik i łabędź niemy . Po okresie drastycznego spadku liczebności bielika i kormorana, wywołanego tak skutkami zanieczyszczenia środowiska, jak i świadomym tępieniem, ścisła ochrona spowodowała, że liczba tych ptaków wyraźnie wzrosła. Nowym gatunkiem,gniazdującym nad Bałtykiem, który w ostatnich latach znalazł tu korzystne warunkirozwoju jest ges – bernikla białolica.
Pokarm bałtyckich ptaków morski jest związany z ich umiejętnościami nurkowania. Ptaki doskonale nurkujące (kaczki i alki) mają szerszy wachlarz pokarmowy (odżywiają się głównie mięczakami, skorupiakami, wieloszczetami jak i rybami oraz roślinami) niż ptaki nienurkujące (mewy i rybitwy), które odżywiają się głównie rybami, owadami, skorupiakami i jajami innych ptaków (lub jak w przypadku mew także odpadami)

Ocenia się, ze w rejonie Morza Bałtyckiego zimuje około 9 mln ptaków morskich
przybywających tak z terenów arktycznych, jak i migrujących wzdłuż Bałtyku. Lodówki,
edredony, uhle i markaczki stanowią około 70% tej liczby. Zimowiska te nie są
równomiernie rozmieszczone wzdłuż wybrzeży, ani tez równomiernie zasiedlone. Zlokalizowano 39 ważnych obszarów zimowania z czego 10 daje schronienie aż 70% ptaków.
Najważniejsze i największe z nich to
:

– płytkie zatoki i estuaria zachodnich wybrzeży Polski i wschodnich Niemiec – zimuje
tam około 1 mln ptaków, głównie bielaczek, ogorzałka, czernica;

– płytkie wody Zatoki Pomorskiej pomiędzy Niemcami a Polską – obszar, gdzie zimuje
około 1,3 mln ptaków, przede wszystkim uhla, perkoz rogaty, lodówka, nurnik białoskrzydły;

– piaszczyste i żwirowe ławice wzdłuż wybrzeży Estonii i Łotwy w Zatoce Ryskiej – zimuje
tam około 1,5 mln ptaków, głównie nury (nur rdzawo szyi), lodówka, uhla, nurnik
białoskrzydły;

– północno-zachodnia część Kattegatu – gdzie zimuje około 1,2 mln ptaków, z których
najważniejsze to edredon, alka krzywonosa, perkoz rdzawo szyi, markaczka.

Zmiany klimatyczne mają coraz szybszy i rozleglejszy wpływ na ekosystemy, siedliska i gatunki.
Zmiany w temperaturze, opadach atmosferycznych i wilgotności powietrza oraz bardziej
zmienna pogoda, a szczególnie zdarzające się częściej ekstrema pogodowe, są
charakterystycznymi oznakami zmiany klimatu. Zmiany, która bezpośrednio wpływa także na
ptaki. Z powodu swojej wrażliwości na warunki atmosferyczne, ptaki są doskonałymi
wykrywaczami zmiany klimatu. Zróżnicowane pomiędzy gatunkami skutki zmiany klimatu
mogą być niekorzystne dla całych zespołów ptaków, co z kolei najprawdopodobniej wywołała
zmiany strukturalne i funkcjonalne większości, o ile nie wszystkich ekosystemów na świecie.
Dwa główne (obserwowane już obecnie) typy reakcji poszczególnych gatunków ptaków na
zmianę klimatu to przesunięcia w czasie poszczególnych etapów ich cyklu życiowego (czyli
zmiany w fenologii) oraz zmiany zasięgów występowania. Co ważne, takie reakcje narażają
ptaki na dodatkowe zagrożenia.
Wczesne sygnały ostrzegawcze związane ze zmianą klimatu są widoczne jako przesunięcia w
czasie ważnych sezonowych zachowań ptaków. W odpowiedzi na ocieplanie się klimatu wiele
gatunków ptaków wiosną przybywa wcześniej na tereny lęgowe i wcześniej składa jaja.
Analiza wyników 64 badań nad różnymi grupami zwierząt wykazała, że u ptaków wiosenne,
związane z rozrodem, typy zachowania w ostatnich latach ulegały przyspieszaniu w tempie
średnio 6,6 dni na dekadę. W Europie niektóre gatunki należące do grupy typowych
migrantów w ogóle zaprzestały wędrówek.
Takie przesunięcia okresów fenologicznych zagrażają ptakom: kluczowe wydarzenia z ich
cyklu życiowego przestają być zsynchronizowane z etapami rozwojowymi roślin i owadów, z
którymi w różny sposób są one ewolucyjnie powiązane. Uważa się, że tego typu zmiany
mogą zakłócać strukturę i funkcjonowanie większości, jeśli nie wszystkich, ekosystemów na świecie.
Lokalne i regionalne warunki pogodowe silnie wpływają na zachowanie i przeżywalność
ptaków, zarówno podczas sezonu lęgowego, jak i poza nim. Nie dziwi więc, że badania wiążą
spadek populacji wielu gatunków na świecie ze zmianą klimatu. Niedawny przykład z USA
podkreśla nieproporcjonalnie dużą rolę ekstremów klimatycznych, na które ptaki i całe
ekosystemy reagują szczególnie szybko i silnie.

Zuzanna Łapińska 2a
Bibliografia:
  1. https://www.google.pl/grafika

wtorek, 19 stycznia 2016

Ssaki Bałtyku
Wiele lat temu, ssaki licznie zamieszkiwały Bałtyk. Obecnie ich liczba znacznie się zmniejszyła, niektóre są zagrożone wyginięciem.

Morświn
Szacuje się, że obecnie w wodach Morza Bałtyckiego żyje około 450 morświnów. Nie są to sprzyjające warunki do ich przetrwania, ich populacja może wyginąć. Jest jednak szansa na ich ocalenie. Ten gatunek, potocznie zwany „delfinem bałtyckim”, licznie występował w latach 30 XX wieku w Morzu Bałtyckim. Dawniej były one poławiane w celu zdobycia mięsa i tłuszczu. Z racji licznego występowania morświnów w latach 20 XX wieku, polskie władze wprowadziły premie za ilość złowionych lub zabitych morświnów. Morświny prowadzą skryty tryb życia, dzięki czemu trudniej je wyśledzić.
Stosowane w rybołówstwie sieci skrzelowe są głównym zagrożeniem dla morświnów. Szukając pożywienia morświny zaplątują się w sieci. Zaplątany w nie morświn ginie przez uduszenie. Zagrożeniem są również zakłócenia akustyczne. Z racji tego, że morświny żyją w przybrzeżnej strefie morza są one narażone na działanie toksycznych substancji. Toksyczne zakwity sinic są potencjalnym zagrożeniem dla tych ssaków.

Foka szara
Jednym z trzech gatunków fok występujących w Morzu Bałtyckim jest foka szara. Pod koniec XIX wieku ssaki te licznie zamieszkiwały przybrzeżne wody Polski. Ze względu na dużą liczebność, niszczenie sieci i polowania na ryby zostały uznane za szkodniki. Podobnie jak za morświny wypłacano premię pieniężną wartości 5 zł za sztukę złowionej foki. Po II wojnie światowej foki szare zniknęły z polskich wód przybrzeżnych Morza Bałtyckiego. Obecnie ssaki te zamieszkują obszary wodne przy Estonii, Finlandii oraz Szwecji. Ich liczebność nie przekracza 30 tys. osobników czyli 30% populacji sprzed stu lat.
Do głównych zagrożeń foki szarej należą brak spokoju w miejscach ich zamieszkania oraz intensywny rozwój turystyki. Częstą przyczyną śmierci fok jest również zaplątanie się w sieci do połowu ryb. Zanieczyszczenia środowiska oraz duża koncentracja związków chlorowcopochodnych są przyczyną chorób fok i płodów. Zanieczyszczenia wpływają niekorzystnie na układ odpornościowy fok, co czyni je bardziej podatnymi na wnikanie pasożytów.
Duży wpływ na zanieczyszczenie morza mają ścieki, które wpływają razem z wodami z rzek. Ocalenie ssaków bałtyckich zależy przede wszystkim od człowieka.
 
Klaudia Maziewska IIa

Bibliografia:

środa, 16 grudnia 2015



Klasa IIa z Gimnazjum nr 2 w Warszawie
życzy wszystkim odbiorcom swego bloga 
oraz przyjaciołom mórz i oceanów 

obfitości spełnionych marzeń, zdrowia, radości i optymizmu z okazji Świąt Bożego Narodzenia. 

W Wigilię życzymy smacznych śledzi i karpia w galarecie …

Historia Bałtyku wywarła poważny wpływ na skład współczesnej fauny i flory bałtyckiej.

Bałtyk 30 lat temu…

Ryby
W ciągu 30-tu lat zwiększyła się liczba gatunków i ławic bałtyckich ryb. Podstawą rybołówstwo bałtyckiego tworzyły trzy gatunki ryb: śledź, dorsz i szprot, których w 1983r. złowiono odpowiednio 445.000 ton, 335.000 ton i 28.000 ton.
Foki
Wtedy Bałtyk dostarczał człowiekowi także pewna ilość ssaków morskich- fok. W północnych rejonach żyła pokaźna liczba fok, których szacowano na około 50.000 osobników. W południowym Bałtyku foki należały do rzadkości i już od dawna podlegały całkowitej ochronie. Ze wszystkich gatunków przeważały foki szare.
Ptactwo
Przed wojną polowano także na zimujące u nas ptactwo wodne, głownie rozmaite kaczki i mewy. Ptaki odwiedzające nasze brzegi morskie podlegały całkowitej ochronie w pasie wybrzeża o szerokości 5km.
Bezkręgowce
Fauny bezkręgowej nie poławiało się w rejonie Bałtyku. Na dnie naszego morza żyła bogata fauna- małże. W południowej części morza znajdowało się około 600.000 ton żywej masy. Ponad 90% tych zasobów tworzyły małże, w śród których dominował omułek jadalny.
Roślinność
Roślinność Bałtyku zawsze była uboga, głównie przez twarde podłoże. Jednakże przed 30-toma laty roślinność wykazywała bujniejszy wzrost ze względu na mniejsze zanieczyszczenie wody.
 
Bałtyk teraz…
 
Ryby
Teraz w Bałtyku można spotka wiele gatunków ryb szczególnie: węgorze, łososie, flądry, makrele, dorsze, szproty, śledzie. Roczne połowy na Bałtyku sięgają około 300.000 ton ryb.
Foki
W ciągu kilkudziesięciu lat liczba żyjących fok w Bałtyku znacznie wzrosła, ponieważ ssaki te są pod całkowitą ochroną i nie wolno na nie polować. Aktualnie na naszym morzu żyje około 30.000 fok. Najbardziej znane gatunki fok to: foka pospolita, foka obrączkowa, foka szara.
Ptactwo
Nad Bałtyckim morzem można spotkać wiele gatunków ptaków. Do najczęstszych gatunków mew należy mewa śmieszka. W ciągu 30-tu lat ptactwo nie uległo wielkiej zmianie, jednak na plażach możemy spotkać więcej kluczy i gatunków ptaków.
Bezkręgowce
Na Bałtyku wśród bezkręgowców przeważają małże. Możemy ich wiele spotkać w wodzie jak i na lądzie. Małże potrafią się poruszać. Muszle leżące na dnie może i na piasku są zbierane przez ludzi dla ozdoby. Przez 30 lat liczba bezkręgowców w naszym morzu znacznie wzrosła.
Roślinność
Niestety przez zanieczyszczenia znajdujące się w wodzie, rośliny mają ciężkie warunki do rozwijania się. Jednak w Bałtyku można spotkać wiele pływających glonów.
Małgorzata Szadkowska IIA

Bibliografia:
Ludwik Żmudziński, Świat zwierzęcy Bałtyku, WSiP, 1990

poniedziałek, 23 listopada 2015

Przyszedł czas, aby się przedstawić.

Jesteśmy uczniami Gimnazjum nr 2 w Warszawie. Łączy nas przynależność do klasy 2a i miłość do morskich klimatów. Tworzymy grupę korsarzy, którzy uwielbiają PRZYGODY. Naszym kapitanem jest wychowawczyni - P. Iza, która trzyma nas krótko jak prawdziwy herszt bandy.


                                                       Ahoj Przygodo !